ΠΡΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ Α΄ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΑΥΛΟΥ Κεφ. 5 (1-28)

Α Θεσ. 5,1             Περὶ δὲ τῶν χρόνων καὶ τῶν καιρῶν, ἀδελφοί, οὐ χρείαν ἔχετε ὑμῖν γράφεσθαι·

Α Θεσ. 5,1                Ως προς δε τους χρόνους και τους καιρούς της Δευτέρας Παρουσίας του Κυρίου δεν έχετε ανάγκην, αδελφοί, να σας γράψωμεν ημείς,

Α Θεσ. 5,2             αὐτοὶ γὰρ ἀκριβῶς οἴδατε ὅτι ἡ ἡμέρα Κυρίου ὡς κλέπτης ἐν νυκτὶ οὕτως ἔρχεται.

Α Θεσ. 5,2                διότι σεις ξέρετε πολύ καλά, σύμφωνα με εκείνα, που προφορικώς σας έχομεν διδάξει, ότι δηλαδή η ημέρα της Παρουσίας του Κυρίου θα έλθη έξαφνα εις ώραν, που δεν περιμένομεν, όπως ακριβώς έρχεται ο κλέπτης κατά την νύκτα. (Κατά τον ίδιον τρόπον έξαφνα έρχεται και η ημέρα της εκδημίας μας από τον κόσμον αυτόν).

Α Θεσ. 5,3             ὅταν γὰρ λέγωσιν, εἰρήνη καὶ ἀσφάλεια, τότε αἰφνίδιος αὐτοῖς ἐφίσταται ὄλεθρος, ὥσπερ ἡ ὠδὶν τῇ ἐν γαστρὶ ἐχούσῃ, καὶ οὐ μὴ ἐκφύγωσιν.

Α Θεσ. 5,3                Διότι, όταν οι άνθρωποι λέγουν, “τώρα υπάρχει ειρήνη και ασφάλεια”. τότε έρχεται ξαφνικός εις αυτούς ο όλεθρος, όπως έξαφνα έρχεται και η ωδίνη του τοκετού εις την έγκυον. Ετσι και οι άνθρωποι αυτοί δεν θα αποφύγουν την καταστροφήν.

Α Θεσ. 5,4             ὑμεῖς δέ, ἀδελφοί, οὐκ ἐστὲ ἐν σκότει, ἵνα ἡ ἡμέρα ὑμᾶς ὡς κλέπτης καταλάβῃ·

Α Θεσ. 5,4                Σεις όμως, αδελφοί, δεν ευρίσκεσθε στο σκότος της αγνοίας και της πλάνης, δια να σας καταλάβη σαν κλέπτης απροετοιμάστους και αμετανοήτους η ημέρα του Κυρίου.

Α Θεσ. 5,5             πάντες ὑμεῖς υἱοὶ φωτός ἐστε καὶ υἱοὶ ἡμέρας. οὐκ ἐσμὲν νυκτὸς οὐδὲ σκότους.

Α Θεσ. 5,5                Ολοι σεις είσθε τέκνα του φωτός, παιδιά της ημέρας του Θεού. Δεν είμεθα άνθρωποι της νύκτας και του σκότους (ώστε να μη ξέρωμεν που βαδίζομεν η να κοιμώμεθα τον βαρύν ύπνον της αμεριμνησίας).

Α Θεσ. 5,6             Ἄρα οὖν μὴ καθεύδωμεν ὡς καὶ οἱ λοιποί, ἀλλὰ γρηγορῶμεν καὶ νήφωμεν.

Α Θεσ. 5,6                Αρα, λοιπόν, ας μη κοιμώμεθα τον ύπνον της ραθυμίας και απροσεξίας, όπως οι άλλοι άνθρωποι, που ζουν μακράν από τον Χριστόν, αλλ' ας είμεθα άγρυπνοι, προσεκτικοί και εγκρατείς.

Α Θεσ. 5,7             οἱ γὰρ καθεύδοντες νυκτὸς καθεύδουσι, καὶ οἱ μεθυσκόμενοι νυκτὸς μεθύουσιν·

Α Θεσ. 5,7                Διότι εκείνοι που κοιμώνται, κοιμώνται κατά το διάστημα της νυκτός, και εκείνοι που μεθούν, μεθούν κατά την νύκτα. (Οι πνευματικώς κοιμισμένοι και απρόσεκτοι άνθρωποι ευρίσκονται στο σκοτάδι της αμαρτίας και έξαφνα θα αντικρύσουν την ημέραν του Κυρίου).

Α Θεσ. 5,8             ἡμεῖς δὲ ἡμέρας ὄντες νήφωμεν, ἐνδυσάμενοι θώρακα πίστεως καὶ ἀγάπης καὶ περικεφαλαίαν ἐλπίδα σωτηρίας·

Α Θεσ. 5,8                Ημείς όμως οι Χριστιανοί, αφού είμεθα τέκνα της ημέρας, ας ζώμεν με προσοχήν και εγκράτειαν αγωνιζόμενοι συνεχώς εναντίον της αμαρτίας. Ας ενδυθώμεν ως άλλον πνευματικόν θώρακα, που θα ασφαλίζη την ψυχήν μας από τα βέλη της αμαρτίας, την πίστιν και την αγάπην· και ας φορέσωμεν σαν περικεφαλαίαν, που θα περιφρουρή τον νου μας από την πλάνην, την ελπίδα της σωτηρίας.

Α Θεσ. 5,9             ὅτι οὐκ ἔθετο ἡμᾶς ὁ Θεὸς εἰς ὀργήν, ἀλλ᾿ εἰς περιποίησιν σωτηρίας διὰ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Α Θεσ. 5,9                Αυτή δε η ελπίς θα μας πληροφορή πάντοτε, ότι ο Θεός δεν μας έχει τάξει δι' οργήν και καταδίκην, αλλά μας έχει προορίσει να αποκτήσωμεν ως αναφαίρετον θησαυρόν μας την σωτηρίαν δια μέσου του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού,

Α Θεσ. 5,10           τοῦ ἀποθανόντος ὑπὲρ ἡμῶν, ἵνα εἴτε γρηγορῶμεν εἴτε καθεύδωμεν ἅμα σὺν αὐτῷ ζήσωμεν.

Α Θεσ. 5,10              ο οποίος απέθανε προς χάριν ημών, δια να ζήσωμεν όλοι οι πιστοί μαζή με αυτόν εις την αιωνιότητα, είτε μας εύρη η Δευτέρα Παρουσία του ζώντας ακόμη εις την γην είτε μας εύρη κοιμηθέντας εν Κυρίω.

Α Θεσ. 5,11           Διὸ παρακαλεῖτε ἀλλήλους καὶ οἰκοδομεῖτε εἷς τὸν ἕνα, καθὼς καὶ ποιεῖτε.

Α Θεσ. 5,11              Δια τούτο παρηγορείτε και ενισχύετε ο ένας τον άλλον και οικοδομείτε εις την κατά Θεόν πίστιν και ζωήν ο καθένας τον πλησίον του, όπως άλλωστε και πράττετε.

Α Θεσ. 5,12           Ἐρωτῶμεν δὲ ὑμᾶς, ἀδελφοί, εἰδέναι τοὺς κοπιῶντας ἐν ὑμῖν καὶ προϊσταμένους ὑμῶν ἐν Κυρίῳ καὶ νουθετοῦντας ὑμᾶς,

Α Θεσ. 5,12              Σας παρακαλούμεν, αδελφοί, να περιβάλλετε με εκτίμησιν και σεβασμόν αυτούς, οι οποίοι κοπιάζουν μεταξύ σας και είναι προϊστάμενοί σας κατά το θέλημα του Κυρίου, και σας συμβουλεύουν και σας καθοδηγούν εις την πνευματικήν ζωήν.

Α Θεσ. 5,13           καὶ ἡγεῖσθαι αὐτοὺς ὑπερεκπερισσοῦ ἐν ἀγάπῃ διὰ τὸ ἔργον αὐτῶν. εἰρηνεύετε ἐν ἑαυτοῖς.

Α Θεσ. 5,13              Να τους τιμάτε και να τους σέβεσθε με το παραπάνω δια το μεγάλον έργον των. Να έχετε ειρήνην μεταξύ σας.

Α Θεσ. 5,14           Παρακαλοῦμεν δὲ ὑμᾶς, ἀδελφοί, νουθετεῖτε τοὺς ἀτάκτους, παραμυθεῖσθε τοὺς ὀλιγοψύχους, ἀντέχεσθε τῶν ἀσθενῶν, μακροθυμεῖτε πρὸς πάντας.

Α Θεσ. 5,14              Σας παρακαλούμεν, αδελφοί, να συβουλεύετε και καθοδηγήτε αυτούς που συμπεριφέρονται άτακτα, να παρηγορήτε και να ενισχύετε τους ολιγοψύχους, να στηρίζετε και να βοηθήτε τους ασθενείς κατά την πίστιν, να δείχνετε μεγαλοκαρδίαν και ανωτερότητα προς όλους.

Α Θεσ. 5,15           ὁρᾶτε μή τις κακὸν ἀντὶ κακοῦ τινι ἀποδῷ, ἀλλὰ πάντοτε τὸ ἀγαθὸν διώκετε καὶ εἰς ἀλλήλους καὶ εἰς πάντας.

Α Θεσ. 5,15              Προσέχετε, μήπως τυχόν κανείς από σας ανταποδώση εις κάποιον κακόν αντί κακού, αλλά πάντοτε προσπαθείτε μα ζήλον να πράττετε το αγαθόν και μεταξύ σας και εις όλους ανεξαιρέτως.

Α Θεσ. 5,16           Πάντοτε χαίρετε,

Α Θεσ. 5,16              Παντοτε και εις όλας τας περιστάσεις της ζωής σας να χαίρετε.

Α Θεσ. 5,17           ἀδιαλείπτως προσεύχεσθε,

Α Θεσ. 5,17              Συνεχώς και ακατάπαυστα να προσεύχεσθε προς τον Θεόν.

Α Θεσ. 5,18           ἐν παντὶ εὐχαριστεῖτε· τοῦτο γὰρ θέλημα Θεοῦ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ εἰς ὑμᾶς.

Α Θεσ. 5,18              Δια κάθε τι, ευχάριστον η δυσάρεστον, να ευχαριστήτε τον Θεόν· διότι αυτό είναι το θέλημα του Θεού, όπως το εφανέρωσεν ο Ιησούς Χριστός εις σας δια μέσου του κηρύγματός μας.

Α Θεσ. 5,19           τὸ Πνεῦμα μὴ σβέννυτε,

Α Θεσ. 5,19              Τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος, που είναι φως και φωτιά, μη τα σβήνετε και μη τα αχρηστεύετε.

Α Θεσ. 5,20           προφητείας μὴ ἐξουθενεῖτε.

Α Θεσ. 5,20              Μη εξουθενώνετε τας προφητείας, που το Αγιον Πνεύμα αποκαλύπτει δια μέσου των πιστών.

Α Θεσ. 5,21           πάντα δὲ δοκιμάζετε, τὸ καλὸν κατέχετε·

Α Θεσ. 5,21              Ερευνάτε και ξεχωρίζετε όλα τα χαρίσματα και τας προφητείας και ο,τι καλόν και ωφέλιμον δια σας εύρετε να το κρατήτε καλά.

Α Θεσ. 5,22           ἀπὸ παντὸς εἴδους πονηροῦ ἀπέχεσθε.

Α Θεσ. 5,22              Από κάθε ειδός πονηρίας να φεύγετε μακρυά.

Α Θεσ. 5,23           Αὐτὸς δὲ ὁ Θεὸς τῆς εἰρήνης ἁγιάσαι ὑμᾶς ὁλοτελεῖς, καὶ ὁλόκληρον ὑμῶν τὸ πνεῦμα καὶ ἡ ψυχὴ καὶ τὸ σῶμα ἀμέμπτως ἐν τῇ παρουσίᾳ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ τηρηθείη.

Α Θεσ. 5,23              Αυτός δε ο Θεός, η πηγή και ο χορηγός της ειρήνης, είθε να σας καταστήση αγίους πλήρως και τελείως, και ολόκληρον το πνεύμα σας και η ψυχή σας και το σώμα σας είθε να διατηρηθούν ανεπίληπτα και άμεμπτα κατά την παρουσίαν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.

Α Θεσ. 5,24           πιστὸς ὁ καλῶν ὑμᾶς, ὃς καὶ ποιήσει.

Α Θεσ. 5,24              Είναι κατά πάντα αξιόπιστος ο Θεός, που σας έχει καλέσει και ο οποίος και θα πραγματοποιήση αυτά που σας ηυχήθην· είμαι δι' αυτό βέβαιος.

Α Θεσ. 5,25           Ἀδελφοί, προσεύχεσθε περὶ ἡμῶν.

Α Θεσ. 5,25              Αδελφοί, προσεύχεσθε και δι' ημάς.

Α Θεσ. 5,26           Ἀσπάσασθε τοὺς ἀδελφοὺς πάντας ἐν φιλήματι ἁγίῳ.

Α Θεσ. 5,26              Ασπασθήτε όλους τους αδελφούς με φίλημα άγιον.

Α Θεσ. 5,27           Ὁρκίζω ὑμᾶς τὸν Κύριον ἀναγνωσθῆναι τὴν ἐπιστολὴν πᾶσι τοῖς ἁγίοις ἀδελφοῖς.

Α Θεσ. 5,27              Σας εξορκίζω στον Κυριον να αναγνωσθή αυτή η επιστολή εις όλους τους αγίους αδελφούς.

Α Θεσ. 5,28           Ἡ χάρις τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ μεθ᾿ ὑμῶν· ἀμήν.

Α Θεσ. 5,28              Η χάρις του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, είθε να είναι πάντοτε μαζή σας. Αμήν.    +αρχή