ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ ΙΩΑΝΝΟΥ Κεφ. 1

1 Ἀποκάλυψις Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἣν ἔδωκεν αὐτῷ ὁ Θεός, δεῖξαι τοῖς δούλοις αὐτοῦ ἃ δεῖ γενέσθαι ἐν τάχει, καὶ ἐσήμανεν ἀποστείλας διὰ τοῦ ἀγγέλου αὐτοῦ τῷ δούλῳ αὐτοῦ Ἰωάννῃ,

Ἀποκάλυψις τῆς θείας βουλῆς καὶ ἀποφάσεως περὶ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Ἐκκλησίας του, τὴν ὁποίαν ἀποκάλυψιν ἔδωκεν εἰς αὐτὸν ὁ Θεὸς ὡς πρὸς ἀρχηγὸν τῆς Ἐκκλησίας, διὰ νὰ δείξη καὶ φανερώση στοὺς πιστοὺς δούλους του ἐκεῖνα, τὰ ὁποῖα ἔπρεπε κατὰ τὴν θείαν βουλὴν νὰ πραγματοποιηθοῦν συντόμως. Καὶ κατέστησεν αὐτὰ γνωστὰ στὸν Ἰωάννην, τὸν δοῦλον αὐτοῦ, διὰ μέσου του ἀγγέλου, τὸν ὁποῖον ἀπέστειλε.

2 ὃς ἐμαρτύρησε τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν μαρτυρίαν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὅσα εἶδε.

Αὐτὸς ὁ Ἰωάννης ἐφανέρωσε καὶ ἐβεβαίωσε τὰς ἀποκαλύψεις αὐτᾶς, τὸν λόγον δηλαδὴ τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν μαρτυρίαν τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ· ὅλα ὅσα εἶδε.

3 μακάριος ὁ ἀναγινώσκων καὶ οἱ ἀκούοντες τοὺς λόγους τῆς προφητείας καὶ τηροῦντες τὰ ἐν αὐτῇ γεγραμμένα· ὁ γὰρ καιρὸς ἐγγύς.

Μακάριος εἶναι ἐκεῖνος ποὺ ἀναγινώσκει, καὶ ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι ἀκούουν τὰ λόγια της θείας αὐτῆς προφητείας καὶ τηροῦν μὲ εὐλάβειαν καὶ πίστιν ὅλα ὅσα εἶναι γραμμένα εἰς αὐτήν· διότι ὁ καιρός, ποὺ θὰ πραγματοποιηθοῦν αὐτά, εἶναι πολὺ κοντά.

4 Ἰωάννης ταῖς ἑπτὰ ἐκκλησίαις ταῖς ἐν τῇ Ἀσίᾳ· χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ Θεοῦ, ὁ ὢν καὶ ὁ ἦν καὶ ὁ ἐρχόμενος, καὶ ἀπὸ τῶν ἑπτὰ πνευμάτων, ἃ ἐνώπιον τοῦ θρόνου αὐτοῦ,

Ὁ Ἰωάννης εἰς τὰς ἑπτὰ Ἐκκλησίας, ποὺ ὑπάρχουν εἰς τὴν Μικρᾶν Ἀσίαν, εὔχεται νὰ εἶναι εἰς σᾶς ἡ χάρις καὶ εἰρήνη ἀπὸ τὸν Θεὸν Πατέρα, ὁ ὁποῖος ὑπάρχει εἰς τελείαν ὕπαρξιν ἐξ εὐατοὺ πάντοτε καὶ ὑπῆρχε πρὸ πάντων τῶν αἰώνων χωρὶς καμμίαν ποτὲ ἀρχὴν καὶ θὰ ὑπάρχη στὸ αἰώνιον μέλλον χωρὶς τέλος ποτέ, καὶ ἀπὸ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα μὲ τὴν πληρότητα καὶ τελειότητα τῶν ἀπείρων πνευματικῶν του χαρισμάτων, ποὺ εἶναι ἐμπρὸς στὸν θρόνον τοῦ Θεοῦ διὰ τὸν φωτισμὸν καὶ τὴν ἐξυπηρέτησιν τῶν ἀνθρώπων·

 5 καὶ ἀπὸ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ μάρτυς ὁ πιστός, ὁ πρωτότοκος τῶν νεκρῶν καὶ ὁ ἄρχων τῶν βασιλέων τῆς γῆς. Τῷ ἀγαπῶντι ἡμᾶς καὶ λούσαντι ἡμᾶς ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν ἐν τῷ αἵματι αὐτοῦ,

καὶ ἀπὸ τὸν Ἰησοῦν Χριστόν, ποὺ εἶναι ὁ ἀπολύτως ἀξιόπιστος μάρτυς καὶ ἐνεστήθη πρῶτος ἐκ τῶν νεκρῶν καὶ ἔγινεν ἀρχὴ ἀναστάσεως ὅλων τῶν πιστῶν διὰ τὴν νέαν ζωήν. Αὐτὸς εἶναι ὁ αἰώνιος ἐξουσιαστὴς καὶ κύριος ὅλων τῶν βασιλέων τῆς γής. Εἰς αὐτόν, ποὺ μᾶς ἀγαπᾶ μὲ ἄπειρον ἀγάπην καὶ μᾶς ἔλουσε καὶ μᾶς ἐκαθάρισεν ἀπὸ τὸν ρύπον τῶν ἁμαρτιῶν μας μὲ τὸ αἷμα τῆς σταυρικῆς του θυσίας,

6 καὶ ἐποίησεν ἡμᾶς βασιλείαν, ἱερεῖς τῷ Θεῷ καὶ πατρὶ αὐτοῦ, αὐτῷ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων· ἀμήν.

καὶ μᾶς ἀνέδειξεν ἰδικὴν τοῦ θείαν πνευματικὴν βασιλείαν, ἱερεῖς διὰ νὰ προσφέρωμεν πνευματικᾶς θυσίας λατρείας πρὸς τὸν Θεὸν καὶ Πατέρα του, εἰς αὐτὸν τὸν Θεάνθρωπον Σωτῆρα καὶ βασιλέα ἀνήκει ἡ ἄπειρος δόξα καὶ ἡ ἀκατάλυτος ἐξουσία στοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων· ἀμήν.

 7 Ἰδοὺ ἔρχεται μετὰ τῶν νεφελῶν, καὶ ὄψεται αὐτὸν πᾶς ὀφθαλμὸς καὶ οἵτινες αὐτὸν ἐξεκέντησαν, καὶ κόψονται ἐπ' αὐτὸν πᾶσαι αἱ φυλαὶ τῆς γῆς. ναί, ἀμήν.

Ἰδού, ἔρχετε ὁ Κύριος μὲ τὰς νεφέλας τοῦ οὐρανοῦ, σὰν ἔνδοξος Θεὸς ποὺ εἶναι, καὶ θὰ τὸν ἴδῃ κάθε μάτι, ὅλοι ἀνεξαιρέτως καὶ αὐτοί, ποὺ δὲν πιστεύουν, καὶ ἐκεῖνοι ποὺ τὸν ἐσταύρωσαν καὶ τὸν ἐλόγχισαν ἐπάνω στὸν σταυρόν· καὶ ὄλαι αἳ φυλαὶ τῆς γής, ποὺ ἠρνήθησαν νὰ πιστεύσουν εἰς αὐτὸν θὰ καταληφθοῦν ἀπὸ φόβον καὶ τρόμον καὶ θὰ θρηνολογήσουν μὲ πικρᾶν μεταμέλειαν διὰ τὴν ἀπιστίαν, ποὺ ἔδειξαν πρὸς αὐτόν. Ναί, ἀμήν.

8 Ἐγώ εἰμι τὸ Α καὶ τὸ Ω, λέγει Κύριος ὁ Θεός, ὁ ὢν καὶ ὁ ἦν καὶ ὁ ἐρχόμενος, ὁ παντοκράτωρ.

΄Ἐγὼ εἶμαι τὸ Α καὶ τὸ Ω καὶ κλείω στὸν ἄπειρον ἑαυτόν μου τὴν ἀρχὴν καὶ τὸ τέλος ὅλης της δημιουργίας΄΄, λέγει Κύριος ὁ Θεός, ὁ ὁποῖος ἔχει ἀπὸ τὸν ἑαυτὸν τοῦ προαιωνίαν καὶ τελείαν ὕπαρξιν καὶ ὑπῆρχε προαιωνίως χωρὶς ἀρχὴν καὶ θὰ ὑπάρχῃ αἰωνίως στὸ μέλλον χωρὶς τέλος, ὁ ἐξουσιαστὴς καὶ κύριος του παντός.

9 Ἐγὼ Ἰωάννης, ὁ ἀδελφὸς ὑμῶν καὶ συγκοινωνὸς ἐν τῇ θλίψει καὶ βασιλείᾳ καὶ ὑπομονῇ ἐν Ἰησοῦ Χριστῷ, ἐγενόμην ἐν τῇ νήσῳ τῇ καλουμένῃ Πάτμῳ διὰ τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ διὰ τὴν μαρτυρίαν Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Ἐγὼ ὁ Ἰωάννης, ὁ ἀδελφός σας καὶ συμμέτοχος εἰς τὴν θλῖψιν, ποὺ δοκιμάζετε ἐξ αἰτίας τῶν διωγμῶν διὰ τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ, συμμέτοχος ὅμως καὶ εἰς τὴν ἔνδοξον βασιλείαν, ποὺ θὰ ἀπολαύσωμεν χάρις εἰς τὴν ὑπομονήν μας διὰ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἦλθα εἰς τὴν νῆσον, ποὺ λέγεται Πατμος, ἐξόριστος ἐξ αἰτίας τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ καὶ τῆς μαρτυρίας, ποὺ δίδω καὶ διαλαλῶ διὰ τὸν Ἰησοῦν Χριστόν.

β) Ὀπτασία στὴν ὁποία ὁ Κύριος φανερώθηκε ἀνάμεσα σὲ ἑπτὰ χρυσὲς λυχνίες, ντυμένος μὲ μακρὺ ἔνδυμα  (α΄10-20)

10 ἐγενόμην ἐν πνεύματι ἐν τῇ κυριακῇ ἡμέρᾳ, καὶ ἤκουσα φωνὴν ὀπίσω μου μεγάλην ὡς σάλπιγγος

Κατὰ τὴν ἡμέραν τῆς Κυριακῆς περιέπεσα εἰς πνευματικὴν ἔκτασιν καὶ ἄμεσον ἐπικοινωνίαν μὲ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα καὶ ἤκουσα ὀπίσω μου φωνὴν μεγάλην καὶ ἰσχυρᾶν, σὰν φωνὴν σάλπιγγος,

11 λεγούσης· Ὃ βλέπεις γράψον εἰς βιβλίον καὶ πέμψον ταῖς ἑπτὰ ἐκκλησίαις, εἰς Ἔφεσον καὶ εἰς Σμύρναν καὶ εἰς Πέργαμον καὶ εἰς Θυάτειρα καὶ εἰς Σάρδεις καὶ εἰς Φιλαδέλφειαν καὶ εἰς Λαοδίκειαν.

ἡ ὁποία ἔλεγε· ΄΄γράψε αὐτά, ποὺ τώρα βλέπεις, εἰς βιβλίον καὶ στεῖλε αὐτὸ τὸ βιβλίον εἰς τὰς ἑπτὰ Ἐκκλησίας, ποὺ εἶναι εἰς τὴν Ἐφεσον καὶ εἰς τὴν Σμύρνην καὶ εἰς τὴν Περγάμον καὶ εἰς τὰ Θυάτειρα καὶ εἰς τὰς Σάρδεις καὶ εἰς τὴν Φιλαδέλφειαν καὶ εἰς τὴν Λαοδικείαν΄΄.

12 Καὶ ἐκεῖ ἐπέστρεψα βλέπειν τὴν φωνὴν ἥτις ἐλάλει μετ' ἐμοῦ· καὶ ἐπιστρέψας εἶδον ἑπτὰ λυχνίας χρυσᾶς,

Καὶ ἐκεῖ ἐγύρισα πρὸς τὰ ὀπίσω νὰ ἴδω Αὐτόν, τοῦ ὁποίου ἤκουα τὴν φωνήν. Καὶ καθὼς ἐστράφην, εἶδα ἑπτὰ χρυσᾶς λυχνίας, κατὰ τὸν ἀριθμὸν τῶν ἑπτὰ Ἐκκλησιῶν, ποὺ φωτίζουν εἰς τὴν ἀλήθειαν τὸν κόσμον.

13 καὶ ἐν μέσῳ τῶν ἑπτὰ λυχνιῶν ὅμοιον υἱῷ ἀνθρώπου, ἐνδεδυμένον ποδήρη καὶ περιεζωσμένον πρὸς τοῖς μαστοῖς ζώνην χρυσῆν·

Καὶ στὸ μέσον τῶν ἑπτὰ λυχνιῶν εἶδα ἔνδοξον πρόσωπον, ποὺ ὠμοίαζε μὲ υἱὸν ἀνθρώπου, καὶ ἐφοροῦσε ἔνδυμα, ποὺ ἔφθανε ἕως τὰ πόδια του, καὶ ἦτο ζωσμένος κοντὰ στὸ στῆθος μὲ ὁλόχρυσον ζώνην.

14 ἡ δὲ κεφαλὴ αὐτοῦ καὶ αἱ τρίχες λευκαὶ ὡς ἔριον λευκόν, ὡς χιών, καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ ὡς φλὸξ πυρός,

Ἡ κεφαλή του δὲ καὶ αἳ τρίχες τῆς κεφαλῆς τοῦ ἤσαν ὁλολευκαι σὰν τὸ κάτασπρο μαλλί, σὰν τὸ χιόνι· καὶ τὰ μάτια του σὰν φλόγα φωτιᾶς, ἡ ὁποία φωτίζει καὶ βλέπει τὰ πάντα.

15 καὶ οἱ πόδες αὐτοῦ ὅμοιοι χαλκολιβάνῳ, ὡς ἐν καμίνῳ πεπυρωμένοι, καὶ ἡ φωνὴ αὐτοῦ ὡς φωνὴ ὑδάτων πολλῶν,

Καὶ οἱ πόδες αὐτοῦ ἤσαν ὅμοιοι, ὡς πρὸς τὴν λαμπρότητα καὶ τὴν στερεότητα, μὲ μίγμα χρυσοῦ καὶ ἀργύρου, σὰν νὰ εἶχαν πυρακτωθῆ καὶ χυθῆ μέσα στὸ καμίνι, καὶ ἡ φωνὴ του ἦτο ἰσχυρὰ ὡσὰν τὴν βοὴν πολλῶν ὑδάτων, ποὺ πίπτουν εἰς καταρράκτας.

16 καὶ ἔχων ἐν τῇ δεξιᾷ χειρὶ αὐτοῦ ἀστέρας ἑπτά, καὶ ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ ῥομφαία δίστομος ὀξεῖα ἐκπορευομένη, καὶ ἡ ὄψις αὐτοῦ ὡς ὁ ἥλιος φαίνει ἐν τῇ δυνάμει αὐτοῦ.

Καὶ ἐκρατοῦσεν στὸ δέξι του χέρι ἑπτὰ ἀστέρια, τοὺς ἐπισκόπους τῶν ἑπτὰ Ἐκκλησιῶν, καὶ ἀπὸ τὸ στόμα τοῦ ἔβγαινε δίκοπος καὶ κοφτερὴ ρομφαῖα, ποὺ ἐσυμβόλιζε τὴν δύναμιν τοῦ λόγου του καὶ τὴν ἀπροκατάληπτον δικαιοσύνην του ὡς κριτοῦ. Καὶ τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ἦτο ὁλόλαμπρον, ὅπως λάμπει ὁ ἥλιος εἰς ὅλην του τὴν δύναμιν καὶ λαμπρότητα.

17 Καὶ ὅτε εἶδον αὐτόν, ἔπεσα πρὸς τοὺς πόδας αὐτοῦ ὡς νεκρός, καὶ ἔθηκε τὴν δεξιὰν αὐτοῦ χεῖρα ἐπ' ἐμὲ λέγων· Μὴ φοβοῦ· ἐγώ εἰμι ὁ πρῶτος καὶ ὁ ἔσχατος

Καὶ ὅταν τὸν εἶδα, ἔπεσα ἐμπρὸς εἰς τὰ πόδια του σὰν νεκρός, ἀπὸ φόβον καὶ κατάπληξιν. Καὶ ἔθεσε τὸ δέξι του χέρι ἐπάνω μου καὶ εἶπε· ΄΄μὴ φοβεῖσαι· ἐγὼ εἶμαι ὁ πρῶτος, διότι ὑπάρχω πρὸ πάντων τῶν αἰώνων καὶ ὁ ἔσχατος, διότι θὰ εἶμαι πάντοτε χωρὶς τέλος ποτέ.

18 καὶ ὁ ζῶν, καὶ ἐγενόμην νεκρὸς, καὶ ἰδοὺ ζῶν εἰμι εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, καὶ ἔχω τὰς κλεῖς τοῦ θανάτου καὶ τοῦ ᾅδου.

Εἶμαι ἀκόμη ἐκεῖνος ποὺ ζῆ πάντοτε, ποὺ ἔχει ἀπὸ τὸν εὐατὸν τοῦ τὴν τελείαν ζωὴν καὶ εἶναι πηγὴ τῆς ζωῆς. Καὶ ἔγινα νεκρὸς (διότι παρέδωσα τὸν εὐατόν μου εἰς θάνατον ἐπάνω στὸν σταυρὸν διὰ τὴν σωτηρίαν τῶν ἀνθρώπων). Καὶ ἰδοὺ ὅτι ζῶ στοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Καὶ ἔχω τὰ κλειδιὰ τοῦ θανάτου καὶ τοῦ Ἅδου (διότι ἐνίκησα μὲ τὴν σταυρικήν μου θυσίαν καὶ κατέλυσα τὴν δύναμιν τοῦ θανάτου καὶ τοῦ Ἅδου).

19 γράψον οὖν ἃ εἶδες, καὶ ἅ εἰσι καὶ ἃ μέλλει γίνεσθαι μετὰ ταῦτα·

Γράψε, λοιπόν, αὐτά, ποὺ εἶδες, καὶ αὐτά, ποὺ ὑπάρχουν τώρα, καὶ ἐκεῖνα ποὺ πρόκειται ὕστερα νὰ γίνουν στὸ μέλλον.

20 τὸ μυστήριον τῶν ἑπτὰ ἀστέρων ὧν εἶδες ἐπὶ τῆς δεξιᾶς μου, καὶ τὰς ἑπτὰ λυχνίας τὰς χρυσᾶς. οἱ ἑπτὰ ἀστέρες ἄγγελοι τῶν ἑπτὰ ἐκκλησιῶν εἰσι, καὶ αἱ λυχνίαι αἱ ἑπτὰ ἑπτὰ ἐκκλησίαι εἰσίν.

Γράψε τὸ συμβολικὸν καὶ μυστικὸν ὅραμα τῶν ἑπτὰ ἀστέρων, ποὺ εἶδες στὸ δέξι μου χέρι, καὶ τῶν ἑπτὰ χρυσῶν λυχνιῶν. Μάθε ὅτι οἱ ἑπτὰ ἀστέρες συμβολίζουν ἑπτὰ ἐπισκόπους τῶν ἑπτὰ Ἐκκλησιῶν, καὶ αἳ ἑπτὰ λυχνίαι συμβολίζουν τὰς ἑπτὰ Ἐκκλησίας.